Volgende week is de week van Franciscus van Assisi. 4 oktober, zijn sterfdag, is komende maandag en over de hele wereld wordt zijn leven gevierd. In deze blog ik wil ik twee dingen noemen die ik van Franciscus heb geleerd. En als ik dit toch eerder had geweten!
Het eerste dat ik van Franciscus heb geleerd is dat Jezus alle wonderen die Hij deed, niet als Godheid deed, maar als mens. Franciscus liet mij zien dat je heel erg veel op Jezus kunt lijken en dat je dezelfde geweldige dingen kunt doen als Hij! En dan zegt Jezus ook nog:
“Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie in Mij gelooft, zal de werken die Ik doe, ook doen, en hij zal grotere doen dan deze, want Ik ga heen naar Mijn Vader.” (Johannes 14,12)
Wauw! Dat betekent dus dat alles wat we over Jezus lezen in het Evangelie ook voor ons bereikbaar is. Franciscus liet zien dat dit waar was. Hij wilde in alles op Jezus lijken, en er is nooit iemand geweest die meer op Hem leek, dan Franciscus. Hij omhelsde mensen met een besmettelijke ziekte, koos voor een arm bestaan terwijl hij uit een rijke familie kwam, legde de geschriften uit, trok rond, verzamelde broeders en zusters om zich heen etc. Jezus zag hoe Franciscus op Hem wilde lijken, en gaf hem daarom zelfs Zijn kruiswonden. Ik zou er niet aan moeten denken, maar voor Franciscus was dit een gebedsverhoring. Zo kon hij nog meer op Jezus lijken. Evangelisch leven betekent volgens Franciscus lijken op Jezus. Als ik dit eerder had geweten, had ik eerder geleerd om wonderen mee te maken en wonderen te ontvangen. Wil je meer weten over wonderen ontvangen, lees dan deze blog.
Het tweede dat ik van Franciscus heb geleerd is dat hoe slecht de Kerk er ook aan toe is, als je Jezus trouw wilt zijn dan moet je ook trouw zijn aan Zijn Kerk. In de tijd van Franciscus was er veel corruptie in de Kerk. Geld en positie leek belangrijker dan het Evangelie. Hoe is dat vandaag de dag? Waar gaat het meeste geld naartoe? Gebouwen en salarissen of naar de armen? Naar dakgoten, deuren en glas-in-loodramen, of naar het geven van Alpha en het elkaar aanmoedigen om op Jezus te lijken? We kunnen met veel afschuw naar de katholieke kerk van de middeleeuwen kijken, maar hoe is de praktijk van parochies vandaag? Ook daar is nog een hoop te herstellen.
En toch koos Franciscus ervoor om de Kerk trouw te zijn. Hij kreeg de opdracht om deze kerk die in verval was ter herstellen, door zelf het goede voorbeeld te geven. Laat maar zien hoe wel, zou Jezus gezegd kunnen hebben tegen Franciscus. En dat deed hij. Hij verkocht al zijn bezittingen en leefde als arme tussen de armen. Iedereen die het maar horen wilde vertelde hij over de machtige daden van God. Als ik dit eerder had geweten had ik niet zoveel tijd gestoken in het veranderen wat er mis is in mijn parochie, maar was ik eerder begonnen met het verzamelen van broeders en zusters die ook Jezus willen volgen naar het voorbeeld van Franciscus. En net als Franciscus, met toestemming van de bisschop.
Deze twee dingen zijn fundament voor de StadsKapel. Door middel van elkaar helpen om te groeien in geloof maak je steeds meer wonderen mee. Groeien in geloof is niet een steeds groter geloof in God, maar een geloof in een steeds grotere God. Voor Franciscus werd God ook met de dag groter en groter. Niet dat God zelf moest groeien, maar zijn beeld van God groeide elke dag. Wauw! Dat is ook God!
Daarom is de stadskapel niet bezig met dakgoten en glas-in-loodramen. We hebben ze niet eens! Wat een ruimte geeft dat om je te richen op God vinden. Wil jij God leren kennen? Of ontdekken wat God nog meer doet dan je al weet? Doe een keer mee, en kijk of de StadsKapel wat voor jou is.
